Das Kaffeetantenlied


Sunsch sin mir jo zahm s ganz Johr.
Gell, ihr Männer, seil isch wohr?
Doch im Kopf, wenns Fasnet wurd,
Spürt mer, wie s aim surrt.

Refr.: Hajo, Kaffeedante, kum!
D Fasnet schbuckt in Wolle rum!
Hajo, Kaffeedante, kum! –
s schbuckt im Kopf uns rum!

Un die Zahmheit mueß jetz nus!
Denn sie plogt aim, s isch e Grus!
De Kaffeeschüssel mueß do her,
No fällts uns nit schwer.

Refr.: Hajo, Kaffeedante, kum!

Wenn mer so binander hockt,
Wurd scho ebbs in Kaffee brockt.
Doch mit Pfeffer, Rueß un Salz,
Lauft e Gschwätz wie Schmalz!

Refr.: Hajo, Kaffeedante, kum!

Luschdig gohts bi uns jo zue.
Unser Muiwerk bot kei Rueh,
Bis vum Kaffeedampf es schwitzt,
Daß sich d Zung -uns schbitzt.

Refr.: Hajo, Kaffeedante, kum!

Un so merkt mer mit de Zitt,
Daß -es ebbis z schnurre gitt.
Jeder schdellt halt ebbis aa
Un kunnt bi uns draa!

Refr.: Hajo, Kaffeedante, kum!

Josef Krausbeck 1954
Melodie: D Wätdermaidte hen dicke Köpf